သတင်း

ဒီဘရိုမိုဟိန်းသည် ရေစိုမွှေးများတွင် အသုံးပြုသည့် အင်းဆေးများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ပြီး အင်းဆေးအကျိုးသက်ရောက်မှုရှိပြီး ရေရာင်စား၊ အငံဓာတ်၊ pH တန်ဖိုး၊ ရေအပူချိန်၊ ဇီဝအင်းများစသည်တို့မှ မသက်ရောက်သော အင်းဆေးဖြစ်ပြီး ရေစိုမွှေးများတွင် အများအားဖြင့် တောင်းပြင်ဆေးကြောရေး၊ ရောဂါကာကွယ်ရေးနှင့် ကုသရေးအတွက် အသုံးပြုသည်။
ဒီဘရိုမိုဟိုင်ဒရင်းသည် ရေတွင် ဟိုက်ဒရိုလိုက်ဖြစ်ပြီး ဟိုက်ပိုဘရိုမတ် အက်ဆစ်ကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ဘရိုမင်ကို လွှတ်ပေးပါသည်။ ဘရိုမင်ကိုလွှတ်ပေးသည့် ပိုလျော့ချမှုသည် အလွန်မြန်ဆန်သင့်ပြီး ရေထဲတွင် ဘရိုမင် အိုင်းယွန်းများကို ဆက်လက်ထုတ်လွှတ်နိုင်ပြီး ဘက်တီးရီယားသတ်သည့် အလုပ်ကိုလုပ်ဆောင်ပေးပါသည်။ ဒီဘရိုမိုဟိုင်ဒရင်း၏ သက်ရောက်မှုကြောင့် Bacillus subtilis အမဲစင်းပုံစံ၏ ပရိုတင်းသည် ပြင်ပသို့ ယိုစိမ့်ထွက်လာပြီး ပမာဏမှာ ဆေးပြင်းအားနှင့် သက်ရောက်နေသည့် အချိန်ကြာမှုတို့နှင့်အမျှ တိုးလာပါသည်။ သို့ရာတွင် ပုံမှန်အားဖြင့် ပရိုတင်းယိုစိမ့်မှု မရှိပါ။ ဤသည်မှာ Bacillus subtilis ၏ အမဲစင်းပုံစံ စပိုများကိုသာ ဖျက်စီးသည့် သက်ရောက်မှုရှိကြောင်း ပြသပါသည်။
Dibromohain ကို ရေပိုးသတ်ရန်အတွက် အသုံးပြုပြီးနောက် တွင် ဓာတ်ငွေ ့သက်ရှိမှုသည် နှေးကွေးစွာ လွတ်လပ်လာပြီး ဆေးပြီးနောက် ၃၀-၄၈ နာရီအတွင်း ရေတွင် တွင် ဓာတ်ငွေ ့သက်ရှိမှုသည် တစ်ခုတည်းဖြစ်နေပါသည်။ ထို့ကြောင့် ရေကို ရေရှည် ဘက်တီးရီးယားသေစေသော အခြေအနေတွင် ထားနိုင်ပါသည်။ ရေထဲတွင် ဟိုက်ဒရိုလိုက်ဇ်ဖြစ်သော ထုတ်ကုန်မှာ dimethylhyne ဖြစ်ပြီး သဘာဝအခြေအနေများအရ အလင်း၊ အောက်ဆီဂျင်နှင့် ဘက်တီးရီးယားတို့၏ သက်ရောက်မှုကြောင့် အရှည်ကြာအမှုန့်များအဖြစ် ပြန်လည်ဖြိုစုပ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် အကျန်အစွန်းကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်ညစ်ညမ်းမှု မဖြစ်စေပါ။ ရောဂါကာကွယ်ရန်အတွက် ပမာဏမှာ ၀.၁၅ ဂရမ်/ မီတာ ၃-၀.၂၀ ဂရမ်/မီတာ ၃ (တစ်မြေပြင်တွင် ရေအနက် တစ်မီတာလျှင် ၁၀၀ ဂရမ်မှ ၁၅၀ ဂရမ်) ဖြစ်ပြီး ဆေးကို ၁၅ ရက်တစ်ကြိမ် အသုံးပြုပါသည်။ ကုသရေးအတွက် ဆေးပမာဏမှာ ၀.၃၀ ဂရမ်/မီတာ ၃-၀.၃၅ ဂရမ်/မီတာ ၃ (တစ်မြေပြင်တွင် ရေအနက် တစ်မီတာလျှင် ၂၀၀ ဂရမ်မှ ၂၅၀ ဂရမ်) ဖြစ်ပါသည်။ တောင်းကန်သန့်စင်ရေးအတွက် ပမာဏမှာ ၃ ဂရမ်/မီတာ ၃-၅ ဂရမ်/မီတာ ၃ ဖြစ်ပြီး တောင်းကန်တစ်ခုလုံးကို ရေဖြင့် ဖြန်းလောင်းပါ။ အခြေအနာဆိုးရင် နေ့တိုင်းထပ်မံလုပ်ဆောင်ပါ။
ဒီဘရိုမိုဟိန်းသည် ရေစိုမွှေးများတွင် အသုံးပြုသည့် အင်းဆေးများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ပြီး အင်းဆေးအကျိုးသက်ရောက်မှုရှိပြီး ရေရာင်စား၊ အငံဓာတ်၊ pH တန်ဖိုး၊ ရေအပူချိန်၊ ဇီဝအင်းများစသည်တို့မှ မသက်ရောက်သော အင်းဆေးဖြစ်ပြီး ရေစိုမွှေးများတွင် အများအားဖြင့် တောင်းပြင်ဆေးကြောရေး၊ ရောဂါကာကွယ်ရေးနှင့် ကုသရေးအတွက် အသုံးပြုသည်။
ဒီဘရိုမိုဟိုင်ဒရင်းသည် ရေတွင် ဟိုက်ဒရိုလိုက်ဖြစ်ပြီး ဟိုက်ပိုဘရိုမတ် အက်ဆစ်ကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ဘရိုမင်ကို လွှတ်ပေးပါသည်။ ဘရိုမင်ကိုလွှတ်ပေးသည့် ပိုလျော့ချမှုသည် အလွန်မြန်ဆန်သင့်ပြီး ရေထဲတွင် ဘရိုမင် အိုင်းယွန်းများကို ဆက်လက်ထုတ်လွှတ်နိုင်ပြီး ဘက်တီးရီယားသတ်သည့် အလုပ်ကိုလုပ်ဆောင်ပေးပါသည်။ ဒီဘရိုမိုဟိုင်ဒရင်း၏ သက်ရောက်မှုကြောင့် Bacillus subtilis အမဲစင်းပုံစံ၏ ပရိုတင်းသည် ပြင်ပသို့ ယိုစိမ့်ထွက်လာပြီး ပမာဏမှာ ဆေးပြင်းအားနှင့် သက်ရောက်နေသည့် အချိန်ကြာမှုတို့နှင့်အမျှ တိုးလာပါသည်။ သို့ရာတွင် ပုံမှန်အားဖြင့် ပရိုတင်းယိုစိမ့်မှု မရှိပါ။ ဤသည်မှာ Bacillus subtilis ၏ အမဲစင်းပုံစံ စပိုများကိုသာ ဖျက်စီးသည့် သက်ရောက်မှုရှိကြောင်း ပြသပါသည်။
Dibromohain ကို ရေပိုးသတ်ရန်အတွက် အသုံးပြုပြီးနောက် တွင် ဓာတ်ငွေ ့သက်ရှိမှုသည် နှေးကွေးစွာ လွတ်လပ်လာပြီး ဆေးပြီးနောက် ၃၀-၄၈ နာရီအတွင်း ရေတွင် တွင် ဓာတ်ငွေ ့သက်ရှိမှုသည် တစ်ခုတည်းဖြစ်နေပါသည်။ ထို့ကြောင့် ရေကို ရေရှည် ဘက်တီးရီးယားသေစေသော အခြေအနေတွင် ထားနိုင်ပါသည်။ ရေထဲတွင် ဟိုက်ဒရိုလိုက်ဇ်ဖြစ်သော ထုတ်ကုန်မှာ dimethylhyne ဖြစ်ပြီး သဘာဝအခြေအနေများအရ အလင်း၊ အောက်ဆီဂျင်နှင့် ဘက်တီးရီးယားတို့၏ သက်ရောက်မှုကြောင့် အရှည်ကြာအမှုန့်များအဖြစ် ပြန်လည်ဖြိုစုပ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် အကျန်အစွန်းကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်ညစ်ညမ်းမှု မဖြစ်စေပါ။ ရောဂါကာကွယ်ရန်အတွက် ပမာဏမှာ ၀.၁၅ ဂရမ်/ မီတာ ၃-၀.၂၀ ဂရမ်/မီတာ ၃ (တစ်မြေပြင်တွင် ရေအနက် တစ်မီတာလျှင် ၁၀၀ ဂရမ်မှ ၁၅၀ ဂရမ်) ဖြစ်ပြီး ဆေးကို ၁၅ ရက်တစ်ကြိမ် အသုံးပြုပါသည်။ ကုသရေးအတွက် ဆေးပမာဏမှာ ၀.၃၀ ဂရမ်/မီတာ ၃-၀.၃၅ ဂရမ်/မီတာ ၃ (တစ်မြေပြင်တွင် ရေအနက် တစ်မီတာလျှင် ၂၀၀ ဂရမ်မှ ၂၅၀ ဂရမ်) ဖြစ်ပါသည်။ တောင်းကန်သန့်စင်ရေးအတွက် ပမာဏမှာ ၃ ဂရမ်/မီတာ ၃-၅ ဂရမ်/မီတာ ၃ ဖြစ်ပြီး တောင်းကန်တစ်ခုလုံးကို ရေဖြင့် ဖြန်းလောင်းပါ။ အခြေအနာဆိုးရင် နေ့တိုင်းထပ်မံလုပ်ဆောင်ပါ။