APIها یا رابطهای برنامهنویسی کاربردی، مانند دستیارانی هستند که امکان ارتباط بین بخشهای مختلف نرمافزاری را فراهم میکنند. APIها مانند مترجمانی هستند که به یک برنامه اجازه میدهند محتوای برنامه دیگری را تفسیر کند. APIها به اپلیکیشنها و وبسایتها این امکان را میدهند که اطلاعات و قابلیتهایی را با یکدیگر به اشتراک بگذارند که در نهایت استفاده از آنها را برای ما سادهتر میکند.
برای مثال، هنگامی که با استفاده از یک اپلیکیشن شبکه اجتماعی وارد یک اپلیکیشن یا سایت دیگر میشوید، در واقع یک API را فراخوانی میکنید. هنگامی که وارد اپلیکیشن میشوید، اپلیکیشن درخواستی را به API ارسال میکند که این API اطلاعات ورود شما را چک کرده و پاسخی را ارسال میکند. تمام این مراحل به صورت روان در پسزمینه اتفاق میافتد، بنابراین شما میتوانید بدون نیاز به ورود مجدد به هر پلتفرم، به چندین پلتفرم دسترسی داشته باشید.
تصور کنید کیکی را درست میکنید. شما آرد، شکر، تخممرغ و سایر مواد را با هم ترکیب میکنید تا خمیر تشکیل شود که همان مرحله میانی است. پس از اینکه خمیر را در فر قرار میدهید تا پخته شود، مراحل مختلفی اتفاق میافتد که طی آن مواد به یک کیک خوشمزه تبدیل میشوند. خمیر همان عامل میانی است که به تبدیل مواد اولیه به محصول نهایی کمک میکند.
APIها در تولید بخشهای مختلف نرمافزاری و هماهنگ کردن آنها برای کار به خوبی با یکدیگر اهمیت زیادی دارند. میان فازهای دارویی استانداردها و رویههایی فراهم میکنند که به توسعهدهندگان اجازه میدهند سرویسها و قابلیتهای مختلفی را در برنامههای خود ادغام کنند. در مورد فناوریهای امروزی، این ارتباط ضروری است، زیرا این امکان را فراهم میکند که پلتفرمهای مختلف با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و اطلاعات و منابع را تبادل کنند.
در حوزهٔ موجودات زنده، مواد واسطهای برای واکنشهایی که در بدن ما اتفاق میافتد ضروری هستند. این واکنشها توسط کمککنندههایی به نام آنزیمها تسریع میشوند که سورو را پایدار میکنند مواد واسطهای دارویی و انرژی مورد نیاز برای ایجاد یک واکنش را کاهش میدهند. این فرآیند برای متابولیسم، رشد و مجموعه دیگری از فرآیندهایی که ما را زنده نگه میدارند ضروری است.
با پیشرفت فناوری و دانش، APIها و مواد واسطهای در دنیای دیجیتال ما و در درک واکنشهای شیمیایی نقش بیشتری خواهند داشت. فناوریهای جدیدی مانند اینترنت اشیاء (IoT)، هوش مصنوعی (AI) و بلاکچین همگی نیازمند APIهایی هستند که بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
مواد میانی همچنان به عنوان منبعی برای داروهای جدید، مواد و راهکارهای انرژی پاک بسیار حیاتی خواهند ماند. دانشمندان از خواص منحصر به فرد مواد میانی برای توسعه واکنشهای شیمیایی کارآمدتر، کشف ترکیبات جدید و بررسی نیروهای جدید طبیعت در شیمی و علم مواد استفاده خواهند کرد. و در آینده فرصتهای فراوانی برای مواد فعال دارویی (APIs) وجود دارد تا در پیشبرد فناوری و دانش نقش داشته باشند. n-برموسکسینیمید توسط سورو نیز به پیشبرد فناوری و دانش کمک کنند.