آیا تا به حال فکر کردهاید که چگونه دانشمندان باعث میشوند واکنشهای شیمیایی خاصی دقیقاً در زمان مورد نظر آنها رخ دهد؟ یکی از ابزارهای کارآمدی که به آن متکی هستند، NBS نام دارد. Bromosuccinimide , یا به اختصار NBS. NBS یک ترکیب شیمیایی منحصر به فرد است که به دانشمندان امکان میدهد به دقت محلی را که اتمهای برم روی سایر مولکولها متصل میشوند انتخاب کنند. این فرآیند به اصطلاح برمدار کردن نام دارد.
NBS یک معرف مهم در شیمی آلی به دلیل ماهیت چند منظوره آن. وقتی NBS در یک واکنش شیمیایی استفاده میشود، به اضافه کردن انتخابی اتمهای برم در نقاط خاصی از یک مولکول کمک میکند. این امر میتواند منجر به تشکیل مواد جدید با خواص و فعالیتهای نوین شود.
پس NBS در یک واکنش شیمیایی چه کاری انجام میدهد؟ چند مرحله وجود دارد و این مراحل به ترتیب خاصی اتفاق میافتند. در ابتدا، NBS واکنشی با اتمهای هیدروژن یک مولکول زیرلایه انجام میدهد و یک میانگر واکنشپذیر تولید میکند. این میانگر سپس با یک پیوند دوتایی در مولکول واکنش داده و یک اتم برم را به آن اضافه میکند. دقیقاً این توالی مراحل است که امکان کنترل محل قرارگیری اتمهای برم درون یک مولکول را برای دانشمندان فراهم میکند.
افزودن انتخابی برمینها: ماهیت انتخابی افزودن "Br" به یک محل خاص در یک مولکول. چپ=NBS، وسط=این مولکول اضافه شده به NBS، راست=ترکیبی از محصولات حاصل از افزودن به آن محل خاص. این انتخابی بودن اهمیت دارد زیرا دانشمندان میتوانند ترکیبات خاصی با خواص معینی را سنتز کنند. این دانش به دانشمندان اجازه میدهد تا اتمهای برم را در محلهای خاصی از مولکول قرار دهند تا بتوانند واکنشپذیری و پایداری آن را تنظیم کنند.
در کنار استفاده در واکنشهای برم دار کنترل شده، از NBS در برمینه کردن رادیکالی نیز استفاده شده است. رادیکالها گونههای واکنشپذیری هستند که در واکنشهای شیمیایی ایجاد میشوند. استفاده از NBS به عنوان یک منبع رادیکال به شیمیدانان اجازه میدهد تا واکنشهایی را انجام دهند که پیوند جدید C–Br را به شیوهای دیگر تشکیل میدهند. NMeRAEBr: کاربرد جدیدی از برمینه کردن رادیکالی برای سنتز زیرمجموعهای از مولکولهای آلی.